Torasik omurga omurları toplam 12 omurdan oluşur ve servikal omurlar (kafatasının tabanından başlar) ve bel omurları arasında bulunur.
Torasik omurga, kaburgalara tutturulur ve servikal veya lomber dikenlerden daha az hareketli hale gelir. Bu, kalp ve akciğerler dahil önemli organları koruma işlevi açısından önemlidir.
Dokuzuncu torasik omur (T9), sinirler aracılığıyla böbrek üstü bezleriyle doğrudan iletişim kurar. Nadiren de olsa, T9 omurunun yer değiştirmesi böbrek bölgesinde ciddi semptomlara neden olabilir, çünkü adrenal bezler böbreklere dayanır. Yerinden olma riski genellikle 40 yaşın üzerindeki kişilerde ortaya çıkar ve sıklıkla yaşa bağlı yaygın dejeneratif değişikliklerle ilişkilendirilir. Torasik omurgada nispeten nadir olmasına rağmen, yer değiştirme çoğu dokuzuncu torasik omur (T9) ve on ikinci torasik omur (T12) arasında meydana gelir. Tedavi genellikle sırt korsesi veya ağrı kesici kullanılarak cerrahi değildir.